Hoi lieve allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze blog de wereld in heb geslingerd.
Mijn nieuwe tactiek van een heleboel leuke dingen doen en lekker genieten blijkt te werken, dus ik kom tijd tekort! Gezellige dingen met vriendinnen, feestjes, carnavallen, tripje naar Portugal: dit leventje bevalt me wel!
Ik zit inmiddels ook alweer twee weken in mijn nieuwe kamertje (ook wel: paleisje) in Utrecht, dat al echt mijn eigen plekje begint te worden: leuk!
Twee weken geleden ging ik met vriendin Mandy een paar dagen naar Portugal. Ik wilde daar al heel lang een keer heen, maar in de zomer is het nogal onbetaalbaar. De beide dames waren behoorlijk klaar met hun Nederlandse leventjes, dus was dit het perfecte moment om er even heerlijk tussenuit te gaan. En heerlijk was het! Met als enige doel om elke dag minstens één cocktail te drinken, gingen we op pad. We hadden een (veel te) luxe appartement gehuurd op loopafstand van Albufeira en de zee. Windstil in het zonnetje kon je met blote armen en benen relaxt in een loungestoel vertoeven. Zo werd ons cocktailstreven wel heel makkelijk haalbaar! Natuurlijk verdwaalden we de eerste dag al enorm (voor wie het niet weet, ik verdwaal nog in mijn eigen kleine dorp). Wij dachten dat het toch niet zo moeilijk kon zijn om de trap terug naar ons hotel te vinden: fout gedacht, er bleken ineens overal trappen te zijn. Na een paar uur dwalen en een aantal keer vragen, vonden we de trap gelukkig eindelijk terug.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze blog de wereld in heb geslingerd.
Mijn nieuwe tactiek van een heleboel leuke dingen doen en lekker genieten blijkt te werken, dus ik kom tijd tekort! Gezellige dingen met vriendinnen, feestjes, carnavallen, tripje naar Portugal: dit leventje bevalt me wel!
Ik zit inmiddels ook alweer twee weken in mijn nieuwe kamertje (ook wel: paleisje) in Utrecht, dat al echt mijn eigen plekje begint te worden: leuk!
Twee weken geleden ging ik met vriendin Mandy een paar dagen naar Portugal. Ik wilde daar al heel lang een keer heen, maar in de zomer is het nogal onbetaalbaar. De beide dames waren behoorlijk klaar met hun Nederlandse leventjes, dus was dit het perfecte moment om er even heerlijk tussenuit te gaan. En heerlijk was het! Met als enige doel om elke dag minstens één cocktail te drinken, gingen we op pad. We hadden een (veel te) luxe appartement gehuurd op loopafstand van Albufeira en de zee. Windstil in het zonnetje kon je met blote armen en benen relaxt in een loungestoel vertoeven. Zo werd ons cocktailstreven wel heel makkelijk haalbaar! Natuurlijk verdwaalden we de eerste dag al enorm (voor wie het niet weet, ik verdwaal nog in mijn eigen kleine dorp). Wij dachten dat het toch niet zo moeilijk kon zijn om de trap terug naar ons hotel te vinden: fout gedacht, er bleken ineens overal trappen te zijn. Na een paar uur dwalen en een aantal keer vragen, vonden we de trap gelukkig eindelijk terug.
Het zou ook mijn leventje niet zijn als er geen bizarre
dingen zouden gebeuren op deze trip. Zo gingen we een dagje naar Lissabon met
de trein. Toen ik een terrasje op liep met een dienblad koffie, stond er een
mannetje in de deuropening (denk: Bob Marley-achtig type van in de 40 met
ontploft haar en een sigaret). ‘Beautiful, beautiful, you’re so beautiful!’,
bleef hij maar over het terrasje roepen.
Hij ging allemaal vragen stellen: waar ik vandaan kwam, hoe oud ik was, waar
we naartoe gingen. Ondertussen lag Mandy al de hele tijd helemaal dubbel. Het was
ook wel een zeer genante vertoning. Op een gegeven moment zei de man dat hij
één keer zou vragen of ik zijn nummer wilde en als ik nee zou zeggen, zou hij
vertrekken. Toen hij het vroeg en ik nee zei, ging de man abrupt staan en
schreeuwde over het terras dat hij een koning was en dat iemand die met hem was
een prinses moest zijn. ‘Ik ben een koning, ik ben een koning!’. Vervolgens
stoof hij weg en ging hij verderop toeristen lastig vallen. Een Amerikaan die
ook op het terrasje zat, vertelde vervolgens dat de man schizofreen is en daar
elke dag zit. Oké heb ik weer: een schizofreen als aanbidder!
Verder hebben we ook een dag een auto gehuurd om langs de
prachtige kust te rijden. De enorme rotspartijen waren erg indrukwekkend om te
zien. We reden naar het meest zuidwestelijke puntje van Europa: het einde van
de wereld, waar je aan alle kanten de oceaan kunt zien.
Ook gingen we nog een avond naar een Fado-diner op aanraden van onze reisleidster. Nou. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Het was een soort snackbar die volgepakt zat met oude mensen, voornamelijk Nederlanders. Het eten was niet bepaald lekker en in plaats van het nogal trieste, authentieke Fado werd er vooral een soort hoempapa gespeeld door de mannetjes, waarop de halfdronken Nederlanders gezellig meejoelden. Gelukkig zaten er twee interessante Amerikanen naast ons en uiteindelijk konden we de lol er wel van inzien. Maar een aanrader was het zeker niet. Wat wel een aanrader was, was een drankje (lees: grootste cocktail ooit gezien met sterretjes, parapluutjes en fruit!) te doen in het Rockcafé, met een liveband die bekende nummers speelde. Dat werd een gezellig avondje!
Ook gingen we nog een avond naar een Fado-diner op aanraden van onze reisleidster. Nou. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Het was een soort snackbar die volgepakt zat met oude mensen, voornamelijk Nederlanders. Het eten was niet bepaald lekker en in plaats van het nogal trieste, authentieke Fado werd er vooral een soort hoempapa gespeeld door de mannetjes, waarop de halfdronken Nederlanders gezellig meejoelden. Gelukkig zaten er twee interessante Amerikanen naast ons en uiteindelijk konden we de lol er wel van inzien. Maar een aanrader was het zeker niet. Wat wel een aanrader was, was een drankje (lees: grootste cocktail ooit gezien met sterretjes, parapluutjes en fruit!) te doen in het Rockcafé, met een liveband die bekende nummers speelde. Dat werd een gezellig avondje!
Nou dat was dus de trip naar Portugal. We wilden ook echt
niet meer weg: lekker weer, een relaxte sfeer, een mooie omgeving. Dan denk je:
waar maken we ons allemaal zo druk om in Nederland? Dat is dan dus ook mijn
goede voornemen geworden: minder druk maken, meer genieten. Ook deden alle
koekjes die ik de hele dag at in Portugal me beseffen dat ik weer eens wat
gezonder bezig moet gaan. Ik las daar ook een artikel over dat wandelen
helemaal geniaal is voor de mens: helpt tegen stress, laat je helder denken, je
verbrandt er meer calorieën mee dan met hardlopen enz. enz. enz. Dus ik heb een
wandel-app geïnstalleerd (jajaja!) en ga nu eens proberen naar de stad te lopen
vanaf mijn huis.
Als ik nou maar niet verdwaal!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten